Leven in Holand/Madagascar

Hallo allemaal,

Hier zijn we weer na een week, wat gaat de tijd snel!
In deze blog willen we iets meer vertellen over de lokale medewerkers en hun gewoontes/gebruiken/vragen etc..
Aan boord werken zo'n 200 lokale mensen, ze worden daycrew/dayworkers genoemd. Ze werken als schoonmaker, vertaler, in de keuken of restaurant, in de machinekamer, op het dek enz.
In ons team werken ongeveer 10 dayworkers. Na 2 weken met hen gewerkt te hebben, hebben we al veel geleerd en ontdekt. Om te beginnen het werktempo: op en top Afrikaans! Het was even wennen en omschakelen maar zachtjes aan lopen we net zo snel (beter gezegd: net zo langzaam) als onze dayworkers. Iedereen die je tegen komt zeg je even gedag en vraag je aan hoe het gaat en of er nieuws is.
Zingen en werken kan samen maar praten en werken niet. Als we werken wordt er dan ook uit volle borst 4stemmig gezongen en zodra de een of de ander een vraag stelt pakken we er maar even een krukje bij.
Hier moet je als ras-echte harde Hollandse werker niets aan willen veranderen maar vooral van genieten dat er zoveel tijd is voor persoonlijke aandacht voor iedere patient en voor iedere medewerker!
En of we last hebben van al die vragen? Helemaal niet! We stellen ze gewoon terug en horen zoveel van elkaar. Soms is het lastig om iets uitgelegd te krijgen aan elkaar omdat Europa en Afrika gewoon 2 verschillende werelden zijn! Hieronder wat recent gestelde vragen aan ons:
- Heb je een wasmachine?
Ja eigenlijk iedereen in Nederland heeft er een. En in Madagaskar? Nee wij doen onze was in een basin of rivier en laten het dan opdrogen in het gras langs de kant van de weg vertelt de dayworker.

- hebben je ouders een auto?
Ja. (we vertellen maar niet dat er wel 4 voor de deur staan..)

- hoeveel weeg je?
Oei, die vraag stel je in Nederland niet aan iedereen dat is privé. Oke, zegt onze dayworker, maar wil je zo dik als die collega zijn of liever wat smaller? Of ben je zo tevreden? Hm..we zijn wel tevreden maar we drinken gewoon water omdat we dat lekker vinden.

- Als je een wens mag doen bij God, wat vraag je dan?
Die vraag is moeilijk, Salomo vroeg om wijsheid. Ja, zegt onze dayworker, ik zou wensen dat ik mensen kon genezen, dan deed ik dat gratis.

- Mis je je familie?
Soms wel hoor! Ik zal voor je bidden en je hebt ons toch, zegt de dayworker.

- Wat zing je altijd? Zing je eerste of 2de stem?
Ik zing niet iedere dag. Onze dayworker: echt niet? Zingen is mijn leven.

- Als je niet zingt, wat doe je da in je vrije tijd?
Van alles, bakken, koken, met vriendinnen uit etc.

-wat is het nieuws in je land?
vluchtelingenproblematiek. De dayworkers willen van alles weten of er werk is voor hun als ze naar Europa zouden gaan enz.

- Wat is voor jou de reden dat je verliefd wordt op een jongen? Is dat zijn huidskleur, zijn uiterlijk, zijn kleding of zijn werk?
Dat zijn allemaal uiterlijke dingen, speelt het innerlijk ook nog een rol? Daar moet de dayworker een poosje over nadenken..

- Wonen jullie dicht bij elkaar in Nederland?
25 min met de auto. O juist, en hoelang is het lopen? Tsja..dat hebben we nog nooit gedaan, de hele dag misschien? De dayworker valt haast van zijn stoel!

De dayworkers vertellen ons ook over het dagelijks leven hier. Zo lopen sommigen iedere morgen wel meer dan een uur naar het schip toe zonder ontbijt. In de eerste pauze om 10 uur eten ze dan ook een groot bord pap, ei enz. Na een lange werkdag gaan ze vaak thuis nog verder met ouders helpen, huishouden doen, familie helpen enz.
Velen eten enkel hun maaltijden hier op het schip. Of ze nu groot of klein zijn, kiespijn hebben of niet, ze eten allemaal enorm veel! Sommigen hebben 3 borden per maaltijd: 1 bord rijst, 1 bord sla en groeten en 1 bord met (soms wel 6) boterhammen. Regelmatig krijgen wij bezorgde blikken naar ons bord met 3 bruine boterhammen met kaas en een glas water, zou dat echt genoeg zijn voor die dutchy girls?!

Wat ga je doen als het schip weer vertrekt over een paar maanden? Dat is de vraag die wij aan iedere dayworker stellen. Tot nu toe weet niemand een antwoord. Ze gaan misschien terug naar school of op zoek naar een nieuwe job. Beide keuzes zijn niet gemakkelijk. School kost geld, afstuderen kost geld, een baan zoeken is helemaal moeilijk. De sollicitant die het meeste kan betalen krijgt de baan, heb je geen geld, dan krijg je de baan niet. Het is allemaal erg corrupt.
Dayworkers krijgen in de periode dat ze hier werken training en cursus om na Mercy Ships een beroep te kunnen uitoefenen of bedrijfje op te starten.

Afgelopen week hebben we veel gewerkt, afgelopen weekend heeft Corine ook gewerkt. Elsbeth is zondagmorgen weer naar de lokale kerk geweest.
Afgelopen week is de oprichter en president van Mercy Ships: DON STEPHENS gearriveerd op het schip. Gisteravond besteedde hij aandacht aan 2 jubilea. Dr. Garry Parker en zijn vrouw werken al meer dan 25 jaar bij Mercy Ships. Keith Brinkman werkt ook al meer dan 25 jaar bij Mercy Ships. Aankomende week is er 4 avonden lang een 'spiritual life conferentie', hiervoor zijn ook een paar gasten gearriveerd.

Vandaag kunnen we gelukkig weer onze was doen. Afgelopen week was de waspoeder steeds op omdat de containers met voorraden iets verlaat waren begrepen we. We hebben hier aan boord een 'ship-shop' waar we vanalles kunnen kopen, maar als de containers verlaat zijn dan is er wel eens iets op.

Op dit moment is het 'waffle night'. Dat betekend dat er vollop wafels gebakken worden en je een overheerlijke wafel kunt kopen aan de bar!
Dat gaan we dan ook snel doen voordat ze op zijn!

Lieve groetjes uit het verre Madagascar!
Elsbeth en Corine